Każdej minuty osiem osób zostawia cały swój dobytek, by uciec przed wojną, prześladowaniem czy terrorem. Na chwilę obecną na całym świecie znajduje się prawie 45 milionów ludzi, którzy zostali wysiedleni. Ponad 15 milionów z nich stanowią uchodźcy, reszta to wysiedleńcy znajdujący się na terenie własnych krajów. 9900 ludzi, którzy emigrowali do Armenii z Azerbejdżanu (ponad 300.000), Iraku (ponad 26 rodzin) i Syrii (ponad 600) wciąż ma status uchodźca.
Od wielu lat, na całym świecie, z okazji Międzynarodowego Dnia Uchodźcy, organizuje się różne wydarzenia, które mają na celu zintegrowanie uchodźców ze społeczeństwem. W tym roku Armenia również zorganizowała takie przedsięwzięcia: 16, 20 i 23 czerwca odbyło się kilka pomysłowych flash mobów mających na celu integrację Irakijczyków i Syryjczyków zamieszkujących Armenię, a także uchodźców z Azerbejdżanu.
16 czerwca kilka grup uchodźców, wraz z innymi zainteresowanymi, chwyciło za papier i ołówki i wybrało się na „rysowany spacer”. Każdy interesujący znak czy projekt architektoniczny został odwzorowany na papierze przez spacerowiczów. Sargis Rshtuni z Syrii, który przeprowadził się do Armenii w zeszłym roku, powiedział, że w Aleppo odbył się „Camping Sztuki” dla młodych, gdzie uprawiało się taki rodzaj sztuki. Powiedział, że Aleppo zorganizowało także projekt „zagubione wzory naszego kraju”, lecz konflikt wszystko zatrzymał.
– Teraz chcemy stworzyć podobne projekty w naszej nowej ojczyźnie. Skopiujemy wzory i elementy dekoracyjne z budynków, żeby udowodnić, że sztuka może być jednocześnie dobra i niedroga.
Tamar Vardanian z Iraku, również była wśród uczestników; nie miała zbyt wiele do powiedzenia, ale podobał jej się flash mob. Na każde pytanie odpowiadała uniesieniem kciuka w górę.
Flash mob o nazwie „Marsz Białej Parasolki” zebrał około 100 uczestników, którzy 20 czerwca przeszli ulicami Yerevanu krzycząc: „Nawet jedna rodzina uchodźców to za dużo!”, „Nawet jeden uchodźca bez nadziei to za dużo”, „Nawet jedno dziecko bez obywatelstwa to za dużo”… Slogany pomagają zrozumieć, jak ważne dla tych ludzi są wsparcie i pomoc, jak też walka z wymuszonym przesiedleniem. Ten marsz pokoju był hołdem dla tych ludzi, którzy muszą znaleźć siłę do rozpoczęcia nowego życia od zera.
Inne wydarzenie odbyło się 23 czerwca; był nim mecz koszykówki, w którym głównymi uczestnikami byli uchodźcy z Syrii i Iraku, jak też wielu młodych ludzi, którzy solidaryzują się z tym problemem. Koszykówka to sport drużynowy, który łączy ludzi i uczy ich wspierać się nawzajem na drodze do zwycięstwa. Udział w sportach i zaangażowanie w działania grupowe jest dla uchodźców dobrą formą pokonywania wielu trudności, a co najważniejsze, pokonywania przeszłości i rozpoczynania nowego życia.
Wszystkie te wydarzenia, nadzorowane przez armeńskiego UNHCR (ang. United Nations High Commissioner for Refugees – Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców), zostały zorganizowane, aby upublicznić problem i pomóc większej części armeńskiej ludności w zrozumieniu i zauważeniu, że potrzebuje on rozwiązania.
[crp]
Najnowsze komentarze